Mierenzuur

Productnaam:

Mierenzuur

CAS:

64-18-6

MF:

CH2O2

MW:

46.03

EINECS:

200-579-1

Mol-bestand:

64-18-6.mol

Smeltpunt

8,2-8,4 ° C (verlicht)

Kookpunt

101 ° C

dichtheid

1.22

dampdichtheid

1,03 (versus lucht)

dampdruk

52 mm Hg (37 ° C)

brekingsindex

n20 / D 1.377

FEMA

2487 | VORMZUUR

Fp

133 ° F

opslag temp.

2-8 ° C

oplosbaarheid

H2O: oplosbaar 1 g / 10 ml, helder, kleurloos

pka

3.75 (bij 20â „ƒ)

het formulier

Vloeistof

kleur

APHA: â ‰ ¤15

Soortelijk gewicht

1.216 (20â „ƒ / 20â„ ƒ)

PH

2,2 (10 g / l, H2O, 20â „ƒ)

explosiegrens

12-38% (V)

Oplosbaarheid in water

MISCIBEL

Î »max

Î »: 260 nm Amax: 0,03
Î »: 280 nm Amax: 0,01

Gevoelig

Hygroscopisch

Merck

14.4241

JECFA-nummer

79

BRN

1209246

Constante van de wet van Henry

Bij 25 ° C: 95,2, 75,1, 39,3, 10,7 en 3,17 bij pH-waarden van respectievelijk 1,35, 3,09, 4,05, 4,99 en 6,21 (Hakuta et al., 1977)

Gevarencodes

T, C, Xi

Risicoverklaringen

23/24 / 25-34-40-43-35-36 / 38-10

Veiligheidsverklaringen

36 / 37-45-26-23-36 / 37/39

RIDADR

UN 1198 3 / PG 3

WGK Duitsland

2

RTECS

LP8925000

F

10

Zelfontbranding temperatuur

1004 ° F

TSCA

Ja

Gevarenklasse

8

Verpakkingsgroep

II

HS-code

29151100

Gegevens over gevaarlijke stoffen

64-18-6 (gegevens over gevaarlijke stoffen)

Toxiciteit

LD50 bij muizen (mg / kg): 1100 oraal; 145 i.v. (Malorny)

Algemene beschrijving

Mierenzuur (HCO2H), ook wel methaanzuur genoemd, is het eenvoudigste carbonzuur. Mierenzuur werd voor het eerst geïsoleerd door de destillatie van mierenlichamen en werd genoemd naar het Latijnse formica, wat â € œantâ € betekent. De juiste IUPAC-naam is nu methaanzuur. Industrieel wordt mierenzuur geproduceerd door koolmonoxide te behandelen met een alcohol zoals methanol (methylalcohol) in aanwezigheid van een katalysator.
Mierenzuur komt zowel in de natuur voor als wordt vaak gesynthetiseerd in laboratoria. Het wordt het meest van nature aangetroffen in de steken en beten van veel insecten, waaronder bijen en mieren, als een chemisch afweermechanisme.

mierenzuur structuur

Chemische eigenschappen

Mierenzuur, of methaanzuur, is het eerste lid van de homologe reeks geïdentificeerd als vetzuren met de algemene formule RCOOH. Mierenzuur werd eerst verkregen uit de rode mier; zijn gemeenschappelijke naam is afgeleid van de familienaam voor mieren, Formicidae. Deze stof komt ook van nature voor bij bijen en wespen en wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor het "steken" van deze insecten.
Mierenzuur heeft een scherpe, doordringende geur. Het kan worden gesynthetiseerd uit watervrij natriumformiaat en geconcentreerd H2S04 bij lage temperatuur, gevolgd door destillatie.

Chemische eigenschappen

Mierenzuur heeft een doordringende, doordringende geur. Mierenzuur is het eerste lid van de homologe reeks die wordt geïdentificeerd als vetzuren met de algemene formule RCOOH. Dit zuur werd verkregen uit de rode mieren; zijn gemeenschappelijke naam is afgeleid van de familienaam voor mieren, Formicidae. Deze stof komt ook van nature voor bij bijen en wespen en wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor de steek van deze insecten.

Fysieke eigenschappen

Heldere, kleurloze, rokende vloeistof met een penetrante geur. De geurdrempelconcentratie is 49 ppm (geciteerd, Amoore en Hautala, 1983).

Toepassingen

Mierenzuur is een smaakstof die vloeibaar en kleurloos is en een penetrante geur heeft. het is mengbaar met water, alcohol, ether en glycerol en wordt verkregen door chemische synthese of oxidatie van methanol of formaldehyde.

Toepassingen

Mierenzuur komt voor in de steken van mieren en bijen. Het wordt gebruikt bij de vervaardiging van esters en zouten, het verven en afwerken van textiel en papier, het galvaniseren, het behandelen van leer en het coaguleren van rubberlatex, en ook als reductiemiddel.

Productie methodes

Mierenzuur wordt geproduceerd als een bijproduct van de vloeibare fase-oxidatie van koolwaterstoffen tot azijnzuur. Het wordt ook geproduceerd door (a) behandeling van natriumformiaat en natriumzuurformiaat bij lage temperaturen met zwavelzuur gevolgd door destillatie of (b) directe synthese uit water en CO2 onder druk en in aanwezigheid van katalysatoren.

Definitie

ChEBI: Het eenvoudigste carbonzuur, dat een enkele koolstof bevat. Komt van nature voor in verschillende bronnen, waaronder het gif van bijen- en mierensteken, en is een nuttig organisch synthetisch reagens. Wordt voornamelijk gebruikt als conserveermiddel en antibacterieel middel in veevoeder. Veroorzaakt ernstige metabole acidose en oogletsel bij mensen.

Biotechnologische productie

Mierenzuur wordt over het algemeen geproduceerd door chemische synthese. Biotechnologische routes worden echter beschreven in de literatuur. Ten eerste zou mierenzuur kunnen worden geproduceerd uit waterstof en bicarbonaat door middel van volledige celkatalyse met behulp van een methanogeen. Concentraties tot 1,02 mol.L-1 (47 g.L-1) zijn binnen 50 uur bereikt. Een ander voorbeeld is de vorming van mierenzuur en ethanol als bijproducten door microbiële fermentatie van glycerol met genetisch gemodificeerde organismen. In kleinschalige experimenten is 10 gL-1 glycerol omgezet in 4,8 gL-1 formiaat met een volumetrische productiviteit van 3,18 mmol.L-1.h-1 en een opbrengst van 0,92 mol formiaat per mol glycerol met behulp van een gemanipuleerd E. coli-stam.

Proef drempelwaarden

Smaakkenmerken bij 30 ppm: zuur, zuur en samentrekkend met een fruitige diepte.

Grondstoffen

Natriumhydroxide -> Methanol -> Zwavelzuur -> Triethylamine -> Ammoniak -> Natriummethanolaat -> Fosforzuur -> KOOLMONOXIDE -> PETROLEUMETER -> Natriumformiaat -> Methylformiaat- -> METALLURGISCHE COKE